2015 Peter Reijnders: Viering van verholen vernuft

Waar Anton Pieck bekendheid geniet als ontwerper van de Efteling, was het Peter Reijnders die de taak had de sprookjes tot leven te brengen. De natuurgetrouwe aard van de bewegingen die hij creëerde kwam voort uit op het oog eenvoudige 'houtje-touwtje' technieken. De bijdrage van Reijnders' bevlogen geest aan het geliefde park werd tot dusver aan het zicht van het publiek onttrokken. Om daar verandering in te brengen willen wij dit jaar zijn vernuft, dat de Efteling zoveel succes heeft gebracht, op een voetstuk plaatsen. Startnummer10 Jaar deelname2015 Prijzen11e algemeen 13e spel 11e thema 9e artistiek 11e thema JURY Wie is die man, en wat maakt hem zo interessant? Reijnders was een bevlogen man, werkend op de achtergrond. Mooi dat hij door de Vriendenkring Schenkels op een voetstuk wordt geplaatst en de jury is na de voorschouw vol verwachting van technisch doordachte en interessante beweging. Eenmaal in de optocht imponeert het hoofd op de voorkant van de wagen. Het uit facetten bestaande hoofd maakt al op afstand indruk en trekt voluit de aandacht van het publiek. Een mooi groot beeld met impact. Het is mooi uitgevoerd en goed in verhouding. Sympathiek is ook hoe de bewegingen in gang worden gezet. Mechanische oplossingen die door de groep in een choreografie gegoten zijn. Met wat meer raffinement is daar nog wat in te winnen. “De bevlogen geest van Reijnders” zoals de groep in haar achtergrondinformatie zegt, komt in zijn vertaling naar beweging niet te voorschijn. Dat is op zich geen probleem. Het hoofd langzaam in onderdelen in en uit te laten bewegen zou, als “het hart van Reijnders”, een mooie metafoor opgeleverd hebben. Maar achter het ritme van die beweging lijkt geen gedachte te zitten. Het hoofd is erg mooi gemaakt, krachtig en indrukwekkend. Wat zich daar verder achter afspeelt valt de jury wat tegen. Daar had naar onze mening meer in gezeten. Meestal staat de techniek in dienst van de verbeelding, maar de techniek kan ook de verbeelding op zichzelf zijn. Dat leek de bedoeling met het belichten van Reijnders’ techniek achter Efteling sprookjes, maar dan wordt er meer gevraagd van de innovatieve invulling van die techniek en de verbeelding ervan. Techniek is hier interessant als het zichtbaar verrast in oorzaak en gevolg. Dit verassende wauw-effect ontbreekt, de techniek hapert. Het hoofd is interessant, maar daarna komt teveel 1 op 1 beeld en dat was te snel gezien zonder voldoende verassing en durf. Bij dit thema gaat het volgens de mening van de jury niet zozeer om de historische werkelijkheid van hoe Reijnders dat nou deed, maar wel om de vertaling die de wagenbouwers geven aan hun inspiratiebron.